Eveline Visser: altijd en overal een kunstenaar
geschreven door Wilma Knol
foto door Hansje de Reuver
English translation at the end of the page.
Mijn herinneringen aan Eveline Visser gaan terug tot de late jaren 80 van de vorige eeuw. Ik was nieuw in Rotterdam en nieuw in de kunstwereld en Eveline belichaamde precies wat ik dacht wat een kunstenaar zou moeten zijn: avontuurlijk, non-conformistisch, inventief en onverschrokken.
Voor mijn 30e verjaardag kreeg ik van haar 'De ineengestorte glazen koets' cadeau, een klein vitrinekastje met een kapotte glazen koets getrokken door een span glazen paardjes in wankel evenwicht. Dit door haar op de beroemde Rotterdamse markt gevonden object symboliseerde exact hoe mijn leven op dat moment volgens haar ervoor stond. Zij gaf dit geschenk met humor en warmte en ik heb het tot de dag van vandaag altijd een prominente plek in mijn omgeving gegeven. Veel kunstenaarsvrienden die dit werkje kennen, doordat ik het kreeg van de kunstenaar Eveline Visser is het immers verworden tot een kunstwerk, zijn jaloers op dit bezit.
foto door Wim van Dijk
Niet lang daarna kocht ik haar multiple Desert Storm , een werk geïnspireerd door de gelijknamige operatie van de Amerikaanse Bush-regering in de Golf Oorlog (1990-1991)
Oorlog, destructie, haat en nijd, hemel en hel, orde en chaos en het menselijk tekort zijn belangrijke thema's in haar oeuvre. Haar vader, de striptekenaar Lou Visser, had eveneens een strijd als thema in zijn beeldverhaal Dribbeldra, de koning der langneuzen.Hij bleek ook karton te hergebruiken, iets wat je op een fantasievolle en verrassende manier terugziet in het werk van zijn dochter.
Op uitnodiging van het Oorlogsmuseum Overloon maakte Eveline een installatie in een grote ronde ondergrondse ruimte. Zij kreeg carte blanche om de op Dante's Goddelijke Komedie gebaseerde installatie Hel en Hemel te maken.
Wij hebben afgesproken in het Chabotmuseum, hier is een expositie van haar werk n.a.v. de toekenning van de Chabotprijs 2022. Ons gesprek concentreert zich al snel op haar vader en haar tijd op de Rotterdamse kunstacademie. Zij studeerde in 1971 af en bij de afdeling TSO*. In dezelfde periode studeerde zij ook nog anderhalf jaar 's avonds bij de afdeling Beeldhouwen. Daarvoor nam zij vanaf haar 14e jaar op woensdagen deel aan middagclub op de academie. De academietijd is heel belangrijk voor haar geweest, docenten waren o.a. Kees Franse, Piet Geurts, Henk De Vos en dhr. Stoel die werkplaats assistent was. Henk De Vos placht hen uit het café Pardoel mee te nemen naar zijn huis voor boterhammen met pindakaas.
Aan haar staat van ongehuwd moeder werd zelfs op de academie aanstoot genomen, zij beviel in haar 4e jaar van haar eerste dochtertje. Al van jong af aan verzette zij zich tegen de burgerlijkheid en conformisme, ook als zij dit bij medestudenten tegenkwam. Met weinig vrouwelijke studenten was de academie een echt mannenbolwerk en daar heeft ze flink tegen geageerd.
Tijdens haar academietijd werden haar de ogen geopend voor allerlei bewegingen in de kunst door de tijdschriften die de toenmalige academie directeur Pierre Jansen uit Amerika liet komen. Dat was voor haar een belangrijk moment waarop zij geïnspireerd raakte en het voor haar helder werd welke richting zij uit wilde in haar kunstenaarschap. Door die tijdschriften kreeg zij een blik op de wereld die groter was dan de academie. Op de academie leefden nog veel docenten in de wereld van het Impressionisme en van CoBrA , maar door de tijdschriften kwam voor veel Rotterdamse kunstenaars Pop Art in het blikveld. Daarom vindt zij het nu ook zo erg dat Museum Boymans van Beuningen zo lang gesloten is, de plek waar je werk van anderen kan zien. Hele groepen jongeren wordt de mogelijkheid ontnomen hun denkbeelden te spiegelen en referenties te vinden in beelden.
In de tentoonstelling in het Chabotmuseum zijn twee nieuwe installaties te zien die aansluiten op de ruimten van het museum zelf, de directe buitenruimte – Het Museumpark – en de geschiedenis van de stad.
*TSO: tot in de jaren 80 van de 20e eeuw bestond de afdeling Tekenen, Schilderen, Ontwerpen. Vanaf de jaren 90 werd dat Autonome Kunst
De tentoonstelling Up in the Clouds duurt tot 3 september 2023
| Eveline Visser: Up in the clouds
Chabotprijswinnaar Eveline Visser neemt je mee in de wolken via nieuw en bestaand werk en een selectie werken van Henk Chabot (1894-1949) uit de collectie van het museum. Voor deze tentoonstelling maakt zij twee nieuwe installaties die aansluiten op de ruimten van het Chabot Museum, het Museumpark en de historie van de stad. Chabotprijs Op 22 november 2022 ontving Eveline Visser de [...] |
De installatie Hel en Hemel in de Kappelensbaan van het Oorlogsmuseum Overloon is een langdurige installatie.
Literatuur
Grip, S. Rotterdam stripstad: 100 jaar strips in de stad, 2022
Plomp, Debora. Reizen van donker naar licht. Chabot van Rotterdam [magazine], 2023
Smets, S. Juryrapport Hendrik Chabot Prijs 2022, 2022
Walgenbach, H. Een leven zonder de beeldende kunst lijkt me heel erg moeilijk. In: Kunstenaars gaan niet met pensioen: 48 Rotterdamse beeldende kunstenaars, 2019
English
My memories of Eveline Visser go back to the late 1980s. I was new to Rotterdam and new to the art world, and Eveline embodied exactly what I thought an artist should be: adventurous, non-conformist, inventive and fearless.
For my 30th birthday, she gifted me "The Collapsed Glass Coach," a small display case with a broken glass coach pulled by a span of glass horses in shaky balance. This object she found at the famous Rotterdam market symbolized exactly how she thought my life was at that moment. She gave this gift with humor and warmth, and to this day I have always given it a prominent place in my surroundings. Many artist friends who know this little piece, after all, because I received it from the artist Eveline Visser it became a work of art, are jealous of this possession.
Not long after, I bought her multiple Desert Storm , a work inspired by the US Bush administration's Gulf War operation of the same name (1990-1991).
War, destruction, hatred and envy, heaven and hell, order and chaos and the human deficit are major themes in her oeuvre. Her father, the cartoonist Lou Visser, also had struggle as a theme in his graphic novel Dribbeldra, the King of the Long-nosed. He also appeared to reuse cardboard, something you see in an imaginative and surprising way in his daughter's work.
At the invitation of the War Museum Overloon, Eveline created an installation in a large round underground room. She was given carte blanche to create the installation Hell and Heaven based on Dante's Divine Comedy.
We agreed to meet at the Chabot Museum, which is hosting an exhibition of her work in connection with the awarding of the Chabot Prize 2022. Our conversation soon focuses on her father and her time at the Rotterdam Art Academy. She graduated in 1971 and in the TSO* department. During the same period she also studied for a year and a half in the evening at the Sculpture Department. Before that, she participated in afternoon club at the academy on Wednesdays from the age of 14. The academy time was very important to her, teachers included Kees Franse, Piet Geurts, Henk De Vos and Mr. Stoel who was workshop assistant. Henk De Vos used to take them from the café Pardoel to his house for peanut butter sandwiches.
Her state of being an unmarried mother was taken offence even at the academy, she gave birth to her first daughter in her 4th year. From an early age, she resisted bourgeoisness and conformism, even when she encountered it in fellow students. With few female students, the academy was a real man's stronghold, and she fought against this vigorously.
During her time at the academy, her eyes were opened to all kinds of movements in art by the magazines that the then academy director Pierre Jansen sent from America. That was an important moment for her when she became inspired and it became clear to her which direction she wanted to take in her artistry. Those magazines gave her a view of the world that was bigger than the academy. At the academy many teachers still lived in the world of Impressionism and CoBrA, but through the magazines many Rotterdam artists saw Pop Art. That is why she now finds it so bad that Museum Boymans van Beuningen has been closed for so long, the place where you can see the work of others. Whole groups of young people are deprived of the opportunity to mirror their ideas and find references in images.
The exhibition at the Chabot Museum features two new installations that connect to the spaces of the museum itself, the immediate outdoor space - The Museum Park - and the history of the city.
*TSO: Until the 1980s, the Department of Drawing, Painting, Design existed. From the 1990s on, this became Autonomous Art.
The exhibition Up in the Clouds lasts until September 3, 2023
