You can find the English version of this article below
In deze reeks interviewen we alumni die in 1991 afstudeerden van de Willem de Kooning Academie. Hoe gaat het nu met ze? Hoe hebben zij hun tijd op de academie ervaren? Hoe kijken zij hier nu, meer dan dertig jaar later, op terug? En wat kunnen huidige studenten van hen leren? Je leest het in deze 10-delige serie.
Deze serie is een idee van Guus Vreeburg die na een lange loopbaan als docent bij de WdKA in 2019 gepensioneerd is. Interview en tekst door Julia de Roo, de inhouse-journalist van WdKA.
In dit artikel lees je alles over alumnus Jaap Scholten, die in 1991 afstudeerde in de richting Reclame als art director. Ruim dertig jaar na zijn afstuderen spreken we hem via Zoom, want Rotterdam heeft hij inmiddels ver achter zich gelaten. Jaap woont in Hongarije in een huis vol met prachtige collages, schilderijen en bijzondere architectuur. Hij vertelt ons over zijn tijd in Rotterdam, zijn liefde voor schrijven, bouwen en collages en zijn romantische kijk op de wereld.
“Mijn werk gaat vaak over schoonheid, ik houd er van om dingen mooi te maken. Dat klinkt misschien oppervlakkig maar het komt voort uit een bepaalde levenshouding: schoonheid vinden in de somberheid en neergang van het leven."
Hoe heeft u de tijd op WdKA beleefd?
“Goed! Al heb ik eigenlijk helemaal niet zo veel tijd doorgebracht op de academie. Na mijn opleiding Industriële Vormgeving in Delft, stroomde ik halverwege het derde jaar van de opleiding Reclame op WdKA in. Vervolgens koos ik de richting Art Direction. Ik had al ervaring met het ontwerpen van affiches, dus kon goed meekomen met de rest. Aangezien het laatste jaar vooral uit stage bestond, heb ik eigenlijk maar een jaar lessen gevolgd. De lessen waren vooral in de avond. Overdag werkte ik. Ik had allerlei baantjes: van barkeeper tot chauffeur. Vervolgens ging ik ’s nachts nog door met schrijven, wat mijn grootste passie was. Om heel eerlijk te zijn is mijn studie op de academie iets wat ik ‘erbij’ deed. Zo ontwikkelde ik me op verschillende vlakken. De opleiding Reclame was heel praktisch en gericht op de realiteit van de reclamewereld. Dat maakt ook dat bijna al mijn klasgenoten na de studie succesvolle art directors en copywriters zijn geworden in de reclamewereld. ”
Wat bent u na de academie gaan doen?
“Ik ben na de academie voor korte tijd in de reclame gaan werken als art director. Daarnaast was ik nog altijd veel bezig met het schrijven van verhalen, wat een uitgever in Amsterdam ter oren kwam. Hij las mijn verhalen en wilde deze graag uitgeven. En zo geschiedde: het boek ‘Bavianehaar & chipolatapudding’ kwam in 1992 uit. Kort daarna ben ik bij die uitgever, Thomas Rap, gaan werken als leerling-uitgever. Na 4 jaar als uitgever te werken, kwam mijn tweede boek ‘Tachtig’ uit. Dit boek werd goed ontvangen en kreeg veel aandacht. Na dit succes wijdde ik me geheel aan het schrijven."
Wat voor kunstenaar bent u? Wat definieert u?
“Ik heb een romantische kijk op wereld en ben een enorme estheticus. Ik hecht waarde aan het uiterlijk van dingen. Zo heb ik het huis waarin ik nu woon, in Hongarije, zelf ontworpen. Je zou kunnen zeggen dat het één grote collage is, gemaakt van oude materialen die ik gedurende een aantal jaar heb verzameld. Naast schrijven, heb ik altijd veel gebouwd. Voor het maken van huizen en het schrijven gebruik ik dezelfde principes. Mijn liefde voor collage komt ook terug in de boeken die ik schrijf. Het zijn verzamelingen van verhalen die samen tot een mooi geheel komen. Mijn werk gaat vaak over schoonheid, ik houd er van om dingen mooi te maken. Dat klinkt misschien oppervlakkig maar het komt voort uit een bepaalde levenshouding: schoonheid vinden in de somberheid en neergang van het leven.
“Mijn meest recente boek Drie zakken dameskleding, twee cakes Kyiv & een sniper gaat over Oekraine waar ik tijdens de oorlog driemaal naartoe ben gereisd om de mensen en vooral het leger te helpen. Het lijkt qua toon en vaart op mijn allereerste boek Bavianehaar & Chipolatapudding dat ik schreef terwijl ik op de academie zat, dat was een heel Rotterdams boek, en dit ook in zekere zin. Dezelfde vaart, alleen volwassener.”
English
In this series, we interview alumni who graduated from the Willem de Kooning Academy in 1991. How are they doing now? How did they experience their time at the academy? How do they look back on it now, more than thirty years later? And what can current students learn from them? You'll read about it in this 10-part series.
This series is an idea of Guus Vreeburg who is retired in 2019 after a long career as a teacher at the WdKA. Interview and text by Julia de Roo, WdKA's in-house journalist.
In this article you will read all about alumnus Jaap Scholten, who graduated in 1991 in Advertising as an art director. More than thirty years after his graduation, we speak to him via Zoom, as Rotterdam is now far behind him. Jaap lives in Hungary in a house full of beautiful collages, paintings and unusual architecture. He tells us about his time in Rotterdam, his love for writing, building and collages and his romantic view of the world.
"My work is often about beauty, I like to make things beautiful. That may sound superficial but it comes from a certain attitude to life: to find beauty in the gloom and decline of life."
How did you experience the time at WdKA?
"Good! Although I actually didn't spend that much time at the academy at all. After studying Industrial Design in Delft, I entered the Advertising program at WdKA halfway through the third year. I then chose the direction of Art Direction. I already had experience designing posters, so I was able to keep up well with the rest. Since the last year consisted mostly of internships, I actually only took one year of classes. The classes were mostly in the evening. During the day, I worked. I had all kinds of jobs: from bartending to driving. Then I continued writing at night, which was my greatest passion. To be quite honest, my studies at the academy were something I did 'on the side'. That's how I developed in different areas. The Advertising bachelor was very practical and focused on the realities of the advertising world. This is also why almost all of my classmates became successful art directors and copywriters in the advertising world after graduation. "
What did you do after the academy?
"I started working in advertising for a short time after the academy as an art director. In addition, I was still writing stories a lot, which came to the ears of a publisher in Amsterdam. He read my stories and wanted to publish them. And so it happened: the book "Bavarian Hair & Chipolata Pudding" came out in 1992. Shortly thereafter, I joined that publisher, Thomas Rap, as an apprentice publisher. After 4 years of working as a publisher, my second book 'Eighty' came out. This book was well received and received a lot of attention. After this success, I devoted myself entirely to writing."
What kind of artist are you? What defines you?
"I have a romantic view of world and am a huge aesthetician. I value the appearance of things. For example, the house I live in now, in Hungary, I designed myself. You could say it's one big collage, made of old materials I collected over a number of years. Besides writing, I have always built a lot. For making houses and writing, I use the same principles. My love of collage is also reflected in the books I write. They are collections of stories that come together to form a beautiful whole. My work is often about beauty; I love to make things beautiful. That may sound superficial but it stems from a certain attitude to life: finding beauty in the gloom and doom of life.
"My most recent book Three Bags of Ladieswear, Two Cakes Kyiv & a Sniper is about Ukraine where I traveled three times during the war to help the people and especially the army. It is similar in tone and pacing to my very first book Bavarian Hair & Chipolata Pudding that I wrote while I was at the academy, which was a very Rotterdam book, and so is this in a way. The same pace, just more mature."
