You can find the English version of this article at the end of this page
In deze reeks interviewen we alumni die in 1991 afstudeerden aan de Willem de Kooning Academie. Hoe gaat het nu met ze? Hoe hebben zij hun tijd op de academie ervaren? Hoe kijken zij hier nu, meer dan dertig jaar later, op terug? En wat kunnen huidige studenten van hen leren? Je leest het in deze 10-delige serie.
Deze serie is een idee van Guus Vreeburg die na een lange loopbaan als docent bij de WdKA in 2019 gepensioneerd is. Interview en tekst door Julia de Roo, de inhouse-journalist van WdKA.
In dit artikel lees je een interview met Corrina van Diepen-Stolk. Corrina studeerde mode en illustratie op de academie en werkte daarna jaren als modeontwerper. Na 20 jaar werken in de mode industrie keerde ze terug naar de academie en begon ze met werken als studie loopbaan coach op WdKA en helpt ze mode studenten in hun ontwikkeling. We spreken Corrina op de academie over haar ervaringen als ontwerper, inspiratiebronnen en verschillen tussen toen en nu op de academie.
"Ik heb op de academie vooral geleerd om een nieuwsgierige, open en flexibele houding aan te nemen. Dat is een mooie basis om in je gehele loopbaan steeds nieuwe dingen te ontdekken en je te blijven ontwikkelen."
Hoe heeft u uw studietijd op WdKA beleefd?
“ Helemaal fantastisch. Ik heb veel mooie mensen en inspirerende docenten ontmoet. Met velen heb ik nog contact. Zo was ik eerst erg geïntimideerd door mijn leraar ontwerpen Andre Hasan, maar heb ik na mijn afstuderen heel veel met hem samengewerkt. Die contacten zijn heel waardevol.
Wat ik het fijnste vond aan de academie was de vrijheid die ik ervaarde. Ik had al een modeopleiding gevolgd aan de Academie de Couture, maar die was veel praktischer ingericht. Op de academie heb ik geleerd hoe mezelf te inspireren en te uiten. Daar heb ik veel aan gehad in mijn werk als ontwerper.”
Wat bent u na de academie gaan doen?
“Ik ben in 1991 na de academie gelijk aan de slag gegaan als ontwerper bij McGregor Junior in het confectiecentrum. Dat vond ik helemaal niks, veel te corporate. Daar ontmoette ik mensen van McGregor Japan, die mij uitnodigde om op het hoofdkantoor in langs te komen ‘als ik ooit een keer in Japan was’. Dat liet ik me geen twee keer zeggen, ik was wel klaar voor een nieuwe uitdaging. Ik besloot naar Japan te verhuizen en daar te gaan werken als Au Pair. Toen ik daar eenmaal was, klopte ik aan bij het kantoor van McGregor en werd ik aangenomen als ontwerper. Het was een grote gok, maar heeft goed uitgepakt.
Na een paar jaar ben ik terug naar Nederland gegaan. Na een tijd gereisd te hebben in Indonesië, ben ik terecht gekomen bij Sissy Boy en daar aan de slag gegaan als assistent ontwerper. Ik heb me daar opgewerkt tot hoofd ontwerper en jarenlang met veel plezier gewerkt. Na 13 jaar besloot ik daar te stoppen. Ik was inmiddels ook moeder geworden en vond de baan te stressvol. Ik ben toen als zelfstandige gaan werken als designer onder de naam Studio Co. Via Andre Hasan, waar ik destijds veel beurzen mee bezocht, liet mij weten dat er een positie als SLC’er vrijkwam en raadde mij deze baan aan. Ik begon met 2 klassen, maar met de tijd ging ik steeds meer klassen begeleiden en steeds minder werken voor Studio Co. Uiteindelijk ben ik helemaal gestopt met Studio Co en fulltime gaan werken als SLC’er. Ik vond ontwerpen leuk, maar werken als zzp’er heeft ook veel nadelen: altijd stress en onder druk en gedoe met administratie en betalingen. Ik ben hier nu helemaal op mijn plek als SLC’er en haal veel plezier uit het begeleiden van studenten. Ik vind het leuk om met jonge mensen te werken en vind het bijzonder om onderdeel te zijn van hun ontwikkeling. ”
Wat voor kunstenaar bent u? Wat definieert u?
“Alhoewel ik niet meer werk als ontwerper, maak ik nog heel veel voor mezelf. Maken is een belangrijk onderdeel van mijn leven. Daarnaast wil ik liever niet meedoen aan de consumptiemaatschappij die wordt gedomineerd door fast fashion en vind ik in de winkels vaak niet wat ik zoek.
Ik houd van klassiekers in een nieuw jasje. Ik kan historische elementen erg waarderen. Mijn stijl is niet heel uitgesproken, maar ik ben wel altijd op zoek naar iets unieks. Dat kan ook heel klein en elementair zijn. Grote gebaren vind ik te makkelijk, ik zoek het eerder in verfijning.
Tekenen doe ik bijna niet meer nu. Wel maak ik veel aantekeningen. Ik heb altijd een notitieboekje bij, want ik wordt ongelofelijk geïnspireerd door de wereld om me heen. Zeker tijdens de reizen die ik maak. Ook haal ik veel inspiratie uit kleuren en stoffen.”
Wat is er veranderd op de academie?
“Studenten van nu zijn veel mondiger. Vroeger bestond er meer hiërarchie tussen docenten en studenten en werd er eigenlijk nooit getwijfeld aan de autoriteit van docenten. Nu komen er soms studenten binnen die denken ‘ik weet het allemaal wel’, maar toch nog wat missen. Vaak komen ze er wel snel achter dat ze nog een hele hoop niet weten. Toch vind ik die kritische houding ook leuk, het creëert openheid. Er wordt veel samengewerkt en mensen delen veel van hun proces. Dat vind ik mooi om te zien.
Ook zie je veel studenten die onzeker worden van grote hoeveelheid keuzes die er nu zijn. Ze missen soms focus. Het pad tot ontwerper of maker is nu niet meer zo rechtlijnig als in mijn tijd. Ik kreeg als student hele duidelijke opdrachten, wat soms beperkend kon zijn maar ook veel duidelijkheid gaf. Nu is de educatie veel meer interdisciplinair en fluid. Ik zie dat als verrijking, die studenten uiteindelijk veel kan brengen. Maar die verwarring kan soms ook lastig zijn. Ik probeer studenten daarin op een gepaste manier te begeleiden. Ik leer ook veel van studenten en probeer bij te blijven door nieuwe dingen te leren. Het werkt echt twee kanten op. Ik sta heel erg open voor nieuwe dingen zodat ik betrokken blijf bij de belevingswereld van studenten.”
Wat van wat je toen geleerd hebt is nu nog relevant voor uw huidige activiteiten?
“Ik heb vooral geleerd om een nieuwsgierige, open en flexibele houding aan te nemen. Dat is een mooie basis om in je gehele loopbaan steeds nieuwe dingen te ontdekken en je te blijven ontwikkelen. Die vrijheid voelde ik heel erg tijdens mijn studie en dat heb ik nu nog steeds.”
Wat zou u aanbevelen aan studenten nu?
“Ga naar buiten, ga voelen, ga met mensen praten, ga de winkels in en zoek niet alles online. Op het moment dat je digitaal iets ziet blijft het 2d en kan het je emotioneel en zintuigelijk nooit raken. Online tools kunnen een mooie toevoeging zijn, maar je moet wel in de wereld blijven en de impact van je werk kunnen testen. Ik neem daarom mijn studenten ook vaak mee naar inspirerende plekken en geef ze veel voorbeelden uit de praktijk.”
ENGLISH
In this series, we interview alumni who graduated from the Willem de Kooning Academy in 1991. How are they doing now? How did they experience their time at the academy? How do they look back on it now, more than thirty years later? And what can current students learn from them? You can read about it in this 10-part series.
In this article, you will read an interview with Corrina van Diepen-Stolk. Corrina studied fashion and illustration at the academy and then worked for years as a fashion designer. After 20 years working in the fashion industry, she returned to the academy and started working as a study career coach at WdKA, helping fashion students in their development. We speak to Corrina at the academy about her experiences as a designer, sources of inspiration and differences between then and now at the academy.
"At the academy, I learned above all to have a curious, open and flexible attitude. That's a great basis to keep discovering new things and developing throughout your career."
How did you experience your study time at WdKA?
" Amazing. I met many wonderful people and inspiring teachers. I am still in touch with many of them. For instance, I was very intimidated by my design teacher at first, but worked with him a lot after graduation. Those contacts are very valuable.
What I liked most about the academy was the freedom I experienced. I had already taken a fashion course at the Academie de Couture, but it was much more practical. At the academy, I learned how to inspire and express myself. I benefited a lot from that in my work as a designer."
What did you start doing after the academy?
"I started working as a designer at McGregor Junior in the ready-to-wear centre straight after the academy in 1991. I didn't like that at all, way too corporate for me. There I met people from McGregor Japan, who invited me to drop by the head office in Japan 'if I ever went to Japan'. I didn't let them tell me twice, I was ready for a new challenge. I decided to move to Japan and work there as an Au Pair. Once there, I knocked on the door of McGregor's office and was hired as a designer. It was a big risk, but worked out well.
After a few years, I returned to the Netherlands. After travelling in Indonesia for a while, I ended up at Sissy Boy and started working there as an assistant designer. I worked my way up to head designer there and enjoyed working there for many years. After 13 years, I decided to stop working there. In the meantime, I had also become a mother and found the job too stressful. I then became self-employed as a designer under the name Studio Co. Through my former design teacher, with whom I visited many trade fairs at the time, informed me that a position as an SLC'er was vacant and recommended this job to me. I started with 2 classes, but over time I started supervising more and more classes and working less and less for Studio Co. Eventually, I quit Studio Co altogether and started working full-time as an SLC'er. I liked designing, but working as a self-employed person also has many disadvantages: always stressed and under pressure and hassles with administration and payments. I am now right at home here as an SLC'er and get a lot of fulfillment from guiding students. I enjoy working with young people and find it special to be part of their development. "
What kind of artist are you? What defines you?
"Although I no longer work as a designer, I still make a lot for myself. Making is an important part of my life. Besides, I prefer not to participate in the consumer society dominated by fast fashion and I often don't find what I'm looking for in the shops.
I like classics in a new look. I can really appreciate historical elements. My style is not very extra, but I am always looking for something unique. That can also be very small and elementary. I find grand gestures too easy, I prefer to look for refinement.
I hardly ever draw anymore. But I do take a lot of notes. I always have a notebook with me, because I am incredibly inspired by the world around me. Especially during the trips I take. I also get a lot of inspiration from colours and fabrics."
What has changed at the academy?
"Students today are much more articulate. There used to be more hierarchy between teachers and students, and teachers' authority was never really questioned. Now students sometimes come in thinking 'I know it all', but still miss something. Often they soon find out that there is a lot they don't know. Yet I also like this critical attitude, it creates openness. There is a lot of collaboration and people share a lot of their process. I like seeing that.
You also see many students who become insecure because of the large number of choices there are now. They sometimes lack focus. The path to becoming a designer or maker is not as straightforward now as it was in my time. I was given very clear assignments as a student, which could sometimes be limiting but also gave a lot of clarity. Now education is much more interdisciplinary and fluid. I see that as enriching, which can ultimately bring students a lot. But that confusion can also be difficult at times. I try to guide students in that in an appropriate way. I also learn a lot from students and try to keep up by learning new things. It really works both ways. I am very open to new things so I stay involved in students' perceptions."
What of what you learned then is still relevant to your current activities now?
"Above all, I learned to have a curious, open and flexible attitude. That's a great basis to keep discovering new things and developing throughout your career. I felt that freedom a lot during my studies and I still do now."
What would you recommend to students now?
"Go out, go feel, talk to people, go into shops and don't look for everything online. The moment you see something digitally it remains 2d and can never touch you emotionally and sensorially. Online tools can be a nice addition, but you have to stay in the world and be able to test the impact of your work. This is why I often take my students to inspiring places and give them lots of real-life examples."
