Auteur: Wilma Knol
Op 4 januari overleed onze oud-docent Joop van Meel in de leeftijd van 82 jaar. Met Hans Andringa, vriend, collega en alumnus van onze academie haal ik herinneringen op aan deze scherpzinnige en aardige collega. Het ophalen van herinneringen bestrijkt de periode van ca. 1982-2000, de periode dat Joop van Meel les gaf aan onze academie. In mindere mate komt ook Joops eigen studie (in de periode 1957-1962) aan onze academie aan bod.
Het op Facebook geplaatste bericht over Joop’s overlijden, gaf onder andere de volgende reacties:
“Een lieve man en (in ieder geval voor mij) een belangrijk docent.” (Pieter Drift, alumnus 1991)
“Die heeft mij toch wel door het eerste jaar getrokken.” (Sander Zweerts de Jong, alumnus 2003)
“Ik zal nooit vergeten hoe jij het over anatomie had. Zeer kundig en leuke man.” ( Julia Hamilton, alumna 2002 & 2005)
“Heb heel goede herinneringen aan Joop en Wim. Twee heel fijne mensen. Joop wastte mijn oren met schaken.” (Ido Menco, oud-collega)
“Gecondoleerd! Joop zat in mijn toelatingscommissie, hij vond mijn tekeningen dynamisch en mijn materiaalgebruik origineel. Ik had wat ik deed nog nooit zo bekeken. Een nieuwe manier van denken begon door zijn feedback en de start hiervan is mij altijd bijgebleven.” (Anne Marie Ros, alumna ca 1990)
Hans Andringa, voormalig collega van Joop, herkent in de uitspraken op Facebook dat wat hij zijn studenten meegaf: hij leerde zijn studenten echt te kijken en gaf hen zelfvertrouwen. Hans en Joop waren collega’s op de Willem de Kooning Academie, maar werkten vooral intensief samen bij de Academie van Bouwkunst. Dit was voor Hans een zeer leerzame samenwerking. Een vroege herinnering van Hans heeft betrekking op de dagen dat hij op dezelfde dag als Joop en Peter Blokhuis les gaven en Joop en Peter met elkaar blind schaakten: zij gaven elkaar tussen de lessen hun zetten door op papier.
Joop bij de balie van de academie (1997)
Joop was in zijn kunstenaarschap en zijn docentschap zeer toegewijd en had uitgesproken opvattingen over hoe hij dat wilde uitvoeren. Ons beider herinneringen komen samen in twee boeken die hij vaak uit de academiebibliotheek leende om in de les zijn verhaal aan studenten te vertellen: Anatomie voor kunstenaars van Jac. Rijkse was een boek dat hij vaak leende, Julia Hamilton refereert hier aan op Facebook. Het exemplaar, dat hij al vanaf zijn studietijd had, was uit en te na bestudeerd en werd nog dagelijks geraadpleegd. Joop vond het bijzonder dat iemand zo’n boek had gemaakt en dit boek was extreem belangrijk voor hem. Hans weet hierover dat hij alle exemplaren van elke editie van dit boek opkocht bij elk antiquariaat! Het andere belangrijke boek dat hij vaak leende voor de les was over Theodore de Gericault: Eitner, Lorenze E.A. Géricault: His Life and Work. Orbis Publishing, 1982. Onze herinneringen komen hier weer samen: hij bestudeerde met name Het vlot van de Medusa (1818). Louvre Parijs.
In zijn lessen combineerde hij vormleer, kleurenleer, compositie en kunstgeschiedenis en om dat te kunnen doen studeerde hij veelvuldig en intensief. Het vlot van de Medusa was een belangrijk vehikel om het verhaal van zijn les te vertellen aan zijn studenten.
In het academie archief is op Joop’s kaart te lezen dat hij een jaar studieonderbreking heeft genomen voor een reis naar Amerika. Deze reis vond plaats in 1960-1961 samen met Daan van Golden, vriend en medestudent.
Joop was een inspirerende man die veel impact heeft gemaakt op zijn studenten en collega’s. Hij was in zijn werkzame jaren van grote waarde voor de Academie en haar studenten en zal met waardering worden herinnerd.
Verder lezen over Joop van Meel:
Chabot, Jeroen. Klaas Gubbels, Tekeningen, Schilderijen, Joop Van Meel, Tekeningen, Schilderijen, Kees Spermon, Tekeningen, Grafiek. HR & O, Faculteit Der Kunsten En Architectuur, ABK, 1991.
Dijl, Frank van, et al. Zestig Plus : 60 Rotterdamse Beeldende Kunstenaars. Duo/Duo, 2007.
